Flessen gemaakt van CO2

Ook al zijn velen van ons zich bewust van de schade die we aanrichten als we die flessen kopen, toch hebben we eigenlijk niet veel keus, nietwaar? In bepaalde situaties is er geen andere optie dan de fles te kopen van wat je nodig hebt om je dorst te lessen. Recyclage of het gebruik van onze eigen flessen zijn goede alternatieven, maar niet altijd beschikbaar.

In dezelfde geest begint de voortdurende behoefte aan en eindeloze productie van energie uit fossiele brandstoffen een effect te hebben op de planeet. Het plastic dat van fossiele brandstoffen wordt gemaakt om alledaagse voorwerpen zoals plastic flessen te maken, draagt bij tot het probleem. Deze kwestie is iets waar veel onderzoekers naar kijken in de hoop op verandering. Sommige bedrijven ontwikkelen manieren om de afvalkooldioxide van de verbranding van fossiele brandstoffen te gebruiken voor dingen zoals plastic flessen.

Om dit probleem op te lossen is het bedrijf Newlight Technologies begonnen met het gebruik van koolstofafvangtechnologieën om CO2 om te zetten in een bioplastisch materiaal dat zij AirCarbon noemen. Voor meer informatie over koolstofafvangtechnologieën, klik hier. In plaats van de traditionele manier om plastic te maken met fossiele brandstoffen, maakt deze technologie gebruik van het broeikasgas dat vrijkomt bij verschillende processen, zoals stortplaatsen, elektriciteitscentrales en landbouw. Dit afvalmateriaal dat vroeger in de lucht werd gepompt, wordt nu in een biokatalysator gepompt. De katalysator scheidt vervolgens de gassen om de koolstof eruit te halen. Deze koolstof wordt dan gemengd met zuurstof en waterstof om een polymeer met lange ketens te maken. Dit polymeer, dat zij AirCarbon hebben genoemd, bestaat voor ongeveer 40% uit zuurstof en voor ongeveer 60% uit koolstof en waterstof.
Tegelijkertijd heeft de EU stappen ondernomen om van de Unie een meer circulaire economie te maken. Dit heeft directe gevolgen voor de productie en recycling van kunststoffen en plastic flessen. In een notendop is een circulaire economie bedoeld om afval te minimaliseren en hulpbronnen efficiënter te gebruiken. In termen van flessen gemaakt van CO2, is de simpele handeling van het nemen van broeikasgasemissies om plastic te maken, een circulaire economie in de kern. Dat gezegd hebbende, roept het nog steeds de vraag op naar de morele dubbelzinnigheid van het gebruik van plastic in de eerste plaats. Ik denk echter dat het feit dat hier moet worden vastgehouden het innovatieve gebruik van afval is. De wereld lijkt af te stevenen op het gebruik van afval als een levensvatbare hulpbron. En we weten allemaal hoe we afval in overvloed kunnen verkrijgen. De cirkel is rond.

Dit roept echter nog steeds de vraag op of deze nieuwe methode om plastic te maken uit kooldioxide-afval, niet gewoon bijdraagt tot de enorme hoeveelheden plastic afval die we toch al hebben. Is deze technologie niet gewoon het gebruik van plastic flessen aan het vergemakkelijken, zelfs aan het goedkeuren? Waar is de moraal in dat, waar is de solide basis die deze technologie toekomstbestendig maakt? Vragen waarvan ik zeker ben dat ze vroeg of laat met nieuwe technologie zullen worden beantwoord. Tot die tijd is het gebruik van CO2 bij de productie van plastic flessen zeker een stap in de goede richting, die hopelijk zal aanslaan en een schaalbare business voor de toekomst zal worden.